آنچه تمام بشريت به آن چشم دوخته و در آرزوي تحقق آن به سر مي برند، ره آورد دوران ظهور و حكومت مصلح جهاني است و امتياز مهم تشيع از ديگران اين است كه اين ره آورد را به صورت مشخص و دقيق بيان كرده تا بشريت براي تحقق و فرارسيدن چنين دوراني بيشتر تلاش كند. اين دستاوردها به صورت گسترده و دقيق در كلمات ائمه(ع) بيان شده است. آنچه ذيلاً مطرح مي شود بيان اميرمومنان علي(ع) در نهج البلاغه است.
احياي اسلام
در روايت از معصومين آمده است روزي بر امت خواهد آمد كه از دين جز پوستين وارونه اي باقي نمي ماند شايد به اين معنا كه ظالمان و منافقان به نفع خود برخي احكام دين را نديد گرفته و يا احكامي خارج از دين را وارد آن مي كنند. از مهم ترين دستاوردها و آثار حكومت امام زمان(عج)، زنده شدن اسلام، قرآن و سنت نبوي است، چنان كه اميرالمومنين علي(ع) مي فرمايند: «و يحيي ميت الكتاب و السنه ؛ (مهدي) كتاب خدا و سنت پيامبر(ص) را (كه تا آن روز متروك مانده) زنده مي كند.» (خطبه 138) نيز در همين خطبه آمده است: «و يعطف الرأي علي القرآن؛ او نظريه ها و انديشه ها را تابع قرآن مي سازد.» هدايت انسان ها به صراط مستقيم عبوديت و بندگي خدا از ديگر ثمرات برقراري حكومت عدل امام عصر(عج) است. حضرت علي(ع) در اين باره مي فرمايند: «يعطف الهوي علي الهدي اذا عطفوا الهدي علي الهوي و يعطف الرأي علي القرآن اذا عطفوا القرآن علي الرأي؛ او (حضرت مهدي) خواسته ها را تابع هدايت مي كند، هنگامي كه مردم هدايت را تابع هوس هاي خويش قرار مي دهند و در حالي كه (به نام تفسير) نظريه هاي گوناگون خود را بر قرآن تحميل مي كنند، او نظريه ها و انديشه را تابع قرآن مي سازد.» (همان)
عدالت گستري
از ديگر ره آوردهاي مهم حكومت حضرت مهدي(عج) كه آرزوي تمامي انسانهاست، استقرار عدالت جهاني است. در روايات برقراري قسط و عدل از مهم ترين دستاوردهاي قيام آن حضرت معرفي شده است: «الذي يملأ الارض عدلاً و قسطاً» اميرالمومنين علي(ع) نيز مي فرمايد: «فيريكم عدل السيره؛ او روش عادلانه(در حكومت حق) را به شما مي نماياند.»(خطبه 150) قطعاً هر زمامداري به اسلام و قرآن عمل نمايد و عدالت را در جامعه فراگير سازد و جلوي مفسدان را بگيرد، رحمت الهي نيز بر آنان نازل خواهد شد. اين امر در زمان عدالت گستر هستي حضرت مهدي(عج) به اوج خود مي رسد، لذا زمين تمام نعمت هاي خويش را در اختيار او قرار مي دهد. اميرالمومنين علي(ع) مي فرمايد: «و تخرج له الارض افاليذ كبدهاو تلقي اليه سلما مقاليدها؛ زمين جگر گوشه (و ميوه ها و گنج هاي) خود را براي او بيرون مي ريزد و كليدهاي (معادن) خود را به او مي سپارد.»(خطبه 100)
دوران ظهور و حكومت عادلانه حضرت مهدي(عج)، دوران آزادي انسان ها از بردگي و ستمگري است. بشري كه در طول تاريخ ستم ها و ظلم ها، آزادي واقعي او را سلب كرده و او را به بردگي و بندگي كشيده است، در آن دوران به آزادي واقعي و مشروع و دلخواه خود خواهد رسيد. حضرت علي(ع) در اين باره مي فرمايند: «... ليحل فيها ربقاً و يعتق رقا؛ مهدي بر سيره صالحان رفتار مي كند، تا گره ها را بگشايد و بردگان (و ملت هاي اسير و رنج ديده و ستم كشيده) را آزاد سازد.» (خطبه150)
با توسعه عدالت اجتماعي در زير سايه قرآن و سنت محمدي و فراهم شدن زمينه آزادي واقعي و برچيده شدن تبعيض ها، خود به خود جامعه به سوي وحدت و اتحاد قدم برخواهد داشت. اميرمومنان علي(ع) كه خود براي وحدت و اتحاد جامعه اسلامي فداكاريها نمود، از خلافت و حق خود گذشت و سكوت تلخ چند ساله را تحمل نمود، مي فرمايد: «و يصرع شعباً و يشعب صدعا» (خطبه 138)؛ جمعيت گمراه و ستمگر را پراكنده و حق جويان پراكنده را جمع آوري مي كند. (و وحدت واقعي بين آنها ايجاد مي نمايد.)
منبع: سيماي حضرت مهدي(عج) در آيينه نهج البلاغه،

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: